Verantwoording:
Een hypothese is een onderbouwde veronderstelling, die formeel nog bewezen moet worden.
De Mycoplasma-hypothese is voor 90% reeds onderbouwd m.b.v. wetenschappelijke artikelen!!
Don Scott komt de eer toe de puzzelstukjes met elkaar in verband te hebben gebracht.
Een vertaling van het oorspronkelijke artikel van Don Scott is hier te vinden
Voor meer informatie over de theorie van Don Scott: interview.
De mycoplasma-hypothese van Don Scott/Boyd Graves
Inleiding:
Don Scott heeft voor een ME-patiënt onderzoek verricht naar de oorzaak van ME. Hij is, samen met o.m. Boyd Graves en Len Horowitz, uiteindelijk tot de konklusier gekomen dat mycoplasma fermentans incognitus de oorzaak is van ME, ALS, MS, AIDS en vele andere nieuwe ziektes.
Bovenstaande foto's zijn het resultaat van een levend bloed-analyse van mijn eigen bloed
Mycoplasma fermentans incognitus is volgens Scott ontstaan door het kombineren van het ziekmakende deel van de Brucella Melitenis-bakterie en een deel van het visna-virus.
Brucella Melitensis, een bakterie afkomstig van geiten, kan bij mensen chronische Brucellose kan veroorzaken. De symptomen van Brucellosis komen voor een deel sterk overeen met die van ME. Voorbeelden: lage rugpijn, koncentratieproblemen en uitputtende vermoeidheid.
Het visna-virus, afkomstig van schapen, veroorzaakt bij koeien BSE (gekke-koeien-ziekte) en bij mensen Creutzfelt-Jacob. Dit kan verklaren sommige mensen krijgen. Let wel MS (of beter: neuro-brucellose) kwam al voor voordat M. fermentans incognitus in 1980 in de roulatie kwam, maar niet op grote schaal.
Omdat mycoplasma’s, in tegenstelling tot virussen en bakteriën, geen celwand hebben, kunnen zij ongehinderd alle delen van het lichaam bereiken. Dit komt omdat deze vreemde organismen niet door het immuunsysteem herkend worden! Zelfstandig hebben mycoplasma’s echter geen leven: het zijn parasieten. Ze hebben gastheercellen nodig om te overleven. Sommige mycoplasma’s hechten aan de buitenkant van de gastheercel, andere mycoplasma-soorten, zoals de mycoplasma fermentans in-cognitus-variant, dringen de gastheercellen binnen. In dat laatste geval noemt men die in jargon: intracellulaire organismen. Er zijn dan twee mogelijkheden: ze nestelen zich in de kern (hetgeen uiteindelijk tot de dood van de gastheercel leidt) of in de energiefabriekjes (mitochondria, zodat de gastheercel van zijn energie beroofd wordt). Dit zou kunnen verklaren waarom ME-ers een enorm energiegebrek hebben en zich “dood” voelen. De schade die M. fermentans incognitus aan een patient toebrengt, zijn terug te voeren tot de volgende vijf stadia:
Toelichting op de vijf stadia waarin M. fermentans incognitus schade toebrengt:
1 Mycoplasma’s zijn ziekteverwekkers (pathogenen), die het immuunsysteem van de patiënt aktiveren. Dit verklaart het griepgevoel, soms inklusief een lichte koorts. Omdat mycoplasma’s geen celwand hebben, zijn ze onherkenbaar voor het afweer-systeem van de patient. Ze kunnen daarom niet goed “opgeruimd” door het afweer-systeem. Het vervelende is dus dat het afweersysteem in de aanval gaat, maar dat het afweersysteem niet weet wie de tegenstander is.
Infekties (en dus ook mycoplasma-infekties) leiden vaak tot een verlaagde aktiviteit van de hypofyse-hypotalamus-bijnier. Dit leidt onder meer tot schildklierproblemen en een lagere/te lage produktie van groeihormonen en stresshormonen. Waarschijnlijk om die reden kunnen ME-ers heel slecht tegen stress.
De mycoplasma gaat noodgedwongen op zoek naar een gastheercel. Deze indringer kan zelfstandig niet overleven: het is een echte parasiet.
2 Als de mycoplasma’s zich de energiefabriekjes van de gastheercellen toeëigenen, krijgt het lichaam volstrekt onvoldoende energie (de energie van de gastheercellen worden door de mycoplasma gebruikt).
Als de mycoplasma’s de gastheercellen in zijn kern overnemen, leidt dit tot het afster-ven van lichaamscellen. Op het afsterven van de gastheercel kom ik bij stap 4 terug.
3 Doordat mycoplasma’s sterolen onttrekken aan het bloed, ontstaan nog twee andere problemen: de bloedcellen zwellen op en verharden (gekartelde randen) en het immuun-systeem wordt ondermijnd (platgelegd).
Omdat de bloedcellen verhard zijn (als een ballon met zand), moeten ze door de aders geperst worden (als dat lukt). Gevolgen zijn o.m.: gewrichtspijn en spierpijn, slechte doorbloeding van de meeste lichaamsdelen (bijv. hersenen) en zuurstofgebrek.
4 Omdat het immuunsysteem grotendeels platgelegd wordt, kunnen virussen, bakteriën en schimmels (Candida) zich ongestoord vermenigvuldigen. ME lijkt (ook) in dit opzicht veel op AIDS!. Daarom kampen ME-patiënten vaak met veel infekties en kunnen die infekties erg lang aanhouden.
Omdat M. Fermentans incognitus in staat is via een afleidingsmanoeuvre het immuun-systeem voor de gek te houden, kiest het immuunsysteem ook nog voor de verkeerde aanvalstaktiek. Daardoor reageert het afweersysteem onnodig en zeer heftig op bijv. chemische stoffen (MCS-syndroom) en voedingstoffen (“voedselallergieën”).
Daarentegen reageert het immuunsysteem onvoldoende op de echte vijand: pathoge-nen, zoals bakteriën, virussen (slapende of nieuw opgelopen virussen) en schimmels.
Dit verklaart waarom “oude” virussen weer aktief zijn en bij bloedonderzoek vaak antistoffen gevonden worden (Eppstein-Barr, CMV etc.)
5 Als bloedcellen afsterven wordt het afval in het bloed gedumpt. Dit leidt er toe dat ME-ers (maar bijvoorbeeld ook mensen met MS en fibromyalgie en patiënten met het Golf-oorlogsyndroom) dik of stroperig bloed hebben. De bloedvezels blijven plakken aan de binnenkant van de aders. De aders slibben heel langzaam dicht. Dit heeft tot gevolg dat de toelevering van zuurstof en voedingstoffen aan hersenen, spieren, zenuwen, botten en organen volstrekt onvoldoende is. Ook al omdat het bloedvolume ontoerei-kend is (zie verderop). Voorbeeld: het tintelen van de vingers wordt met name veroorzaakt door onvoldoende doorbloeding.
Onvoldoende doorbloeding van de hersenen leidt o.m. tot: geheugen- en koncentratie problemen, hersenmist en “het gevoel toeschouwer te zijn”
Rode bloedcellen bevatten een miniscule hoeveelheid glutamaat. Echter, vele kleine beetjes maken een grote. Een half theelepeltje glutamaat is genoeg om ernstige pro-blemen te veroorzaken. Glutamaat prikkelt het zenuwstelsel. Deze reaktie is al langer bekend: 1 op de 20 mensen reageert enorm sterk op de Oosterse smaakversterker ve-tsin. Dit verschijnsel staat bekend onder het Chinees Restaurant-syndroom. Te veel glutamaat in de hersenen veroorzaakt kortsluiting. Daarnaast kunnen hersencellen afsterven als ze overmatig geprikkeld worden door glutamaat. Het is geen toeval dat bij nieuwe “vage” ziekten vaak glutamaat-remmers voorgeschreven worden (MS, epilepsie, Alzheimer, Parkinson, ALS, etc.). Op glutamaat zal ik later dieper ingaan.
Volgens de vakliteratuur kan te veel glutamaat in de hersenen o.m. resulteren in: oogproblemen, geheugen- en koncentratieproblemen, slaapstoornissen, nare dromen, huilbuien, paniekaanvallen, depressies. Omdat darmen ook zenuwcellen bevatten, kan te veel glutamaat de oorzaak zijn van de enorme buikpijn waar veel ME-ers (MS-ers etc). mee te maken hebben.
We zijn nu aanbeland bij de laatste stap van de vicieuze cirkel: Als mycoplasma’s geen nieuwe gastheercel kunnen vinden (bijv. omdat de patient antibiotica slikt) sterven ze binnen enkele uren (!!). Daarom moet bloed na afname direkt gekontroleerd worden op mycoplasma. Als de mycoplasma sterft komen de endotoxinen van de Brucella Melitensis-bakterie vrij. Die gifstoffen kunnen schade aan het lichaam toebrengen zelfs lang nadat de oorspronkelijke bakterie/mycoplasma uit het lichaam verdwenen is.
Miniscule hoeveelheden cyanaat slaan, net als zand in water, neer op die plekken waar de bloeddruk het laagst is. Als je op die plekken duwt, doet het zeer (fibromyalgie-punten).
En dan zijn we er nog niet. Omdat het mycoplasma ongestoord tot bijna alle plekken in het lichaam kan doordringen, sterven ook organen beetje-voor-beetje (cel-voor-cel) af (necrosis). Daarnaast zullen zenuwcellen afsterven door te veel glutamaat. Ook endo-toxinen kunnen schade toebrengen aan verschillende organen (inklusief de hersenen). Kortom, op diverse manieren worden organen van de mycoplasma-patient beschadigd.
Dit alles leidt dus tot vervolgschade. Allereerst schade aan het belangrijkste orgaan: het hart. De beschadiging van de linkerhartkamer leidt tot hartstoornissen: er wordt minder zuurstofrijk bloed doorgepompt dan bij gezonde mensen: bij inspanning nog minder! Veel inspanning is gevaarlijk! Dit is terug te zien in verloop van de T-golven!
Het lijkt erop dat het lichaam het bloedvolume (de hoeveelheid bloed) op natuurlijke wijze aanpast aan de problemen met het doorpompen van bloed door de linkerhart-kamer, het stroperige bloed (zie 5) en de verharde bloedcellen (zie 3). ME-ers hebben gemiddeld 20-40% minder bloed. Dit betekent dat hersenen en andere organen slecht doorbloed zijn.
Omdat het hart moeite heeft het weinige bloed door te pompen (vaak terug te zien in een lage bloeddruk bij een hoge hartslag), word je duizelig als je langer dan een paar minuten gaat staan. Je krijgt zware benen: het bloed zakt namelijk omlaag! Bewegen helpt!
Diverse organen worden beschadigd. Dit betreft onder meer: · de spieren en zenuwen (inklusief oogspieren/-zenuwen), · de luchtwegen (resulterend in ademhalingsproblemen), · de spijsverteringsorganen (maag, darm): slechte spijsvertering!, · de alvleesklier (waar de insuline geproduceerd wordt) en · het hart (hetgeen de steken in de hartstreek verklaart).
De schade van de alvleesklier leidt tot insulinegebrek: type I diabetes. Suikers worden niet goed/onvoldoende omgezet in energie. Dit verklaart waarom ME-ers “naar worden” na een kleine inspanning. Niet-verwerkte suikers moeten worden afgevoerd: veel plassen.
Belangrijke opmerkingen m.b.t. diagnose van een M. fermentans incognitis-infektie: Omdat mycoplasma’s niet door het immuunsysteem herkend worden, produceert deze vaak geen antilichamen. Mede om die reden is een standaard-bloedtest on-toereikend. Bij de PCR-bloedtest, die slechts door enkele laboratoria uitgevoerd wordt, is 40-70% positief. Mogelijke oorzaken van een negative PCR-test op M. fermentans incognitus: gebruik van antibiotika (in de drie maanden voorafgaande aan het bloedonderzoek) en te lange tijd tussen afname en onderzoek (binnen een paar uur sterven mycoplasma uit). Het aantal geinfekteerde ME-ers is volgens Scott 100% ! Zelfs als je bij de PCR-bloedtest negatief test, kun je besmet zijn. Dit probleem speelt ook bij Brucellose.
|
||||
Meer informatie over mycoplasma fermentans incognitus, goed om te weten!!
1. De mycoplasma fermentans incognitus is uitermate besmettelijk!!
Veel besmettelijker dan bijvoorbeeld anthrax. Echter niet iedereen die besmet is, wordt ziek. Als je immuunsysteem op moment van besmetting sterk genoeg is, word je (voorlopig) niet ziek.
2. De mycoplasma fermentans incognitus is een onzichtbare indringer.
Als je eenmaal besmet bent (en veel mensen zijn al besmet), dan wacht de mycoplasma zijn kans af. Je kunt dus best vijf of tien jaar later alsnog ziek worden.
3. Of je ziek wordt, is afhankelijk van de volgende voorwaarden:
o Een bepaalde hormonale en genetische aanleg
o Het immuunsysteem moet verzwakt zijn (bijv. door hard werken, tegenslag
o De koncentratie mycoplasma moet hoog genoeg zijn: mensen met minder bloed (veel vrouwen en mannen die normaal een lage bloeddruk hadden) hebben een veel grotere kans om ziek te worden.
o Het "slapende" mycoplasma wordt geaktiveerd door een trauma.
Dit kan een fysiek trauma zijn (bijv. een ongeluk, botsing of een zeer zware operatie) of een psychisch trauma (bijv.dood van de partner).
4. Het "ontwaken" van het mycoplasma fermentans incognitus wordt door de patient opgemerkt als "een soort griep" en/of "luchtwegeninfektie"!!
5. De ziekte die een mycoplasma fermentans incognitus veroorzaakt is afhankelijk van de konstitutie van de specifieke patient:
o ME (dat veel overeenkomsten vertoont met chronische brucellose: een zeer oude ziekte!)
o Fibromyalgie
o MS (als de hersenen ontvankelijk zijn voor het mycoplasma, lijkt veel op "neuro-brucellose")
o Alzheimer
o Ziekte van Parkinson
o Ziekte van Crohn
o Sarcoidosis
o ALS
o etc. etc.
Het is dus beter te spreken over mycoplasma fermentans incognitus-patienten, dan van ME-patienten, fibromyalgie-patienten etc. De “syndromen” hebben vaak veel gemeen: alleen de relatieve ernst van verschillende symptomen is verschillend!!